Zaburzenia lękowe (nerwice)

Zaburzenia lękowe, nazywane kiedyś nerwicami, to zespoły objawów dające się skutecznie leczyć środkami farmakologicznymi.

Niewątpliwie lęk, niepokój, napięcie to jedne z częstszych skarg, z którymi zgłaszają się pacjenci. Czasem udaje się znaleźć jego źródło: „czuję niepokój, prawie zawsze, gdy sam/sama wychodzę z domu”. Albo: „czuję niepokój, podczas gdy jestem w komunikacji miejskiej” albo ”gdy mam coś zaprezentować przed grupą ludzi”; „gdy mam skorzystać z publicznej toalety”… Innym razem źródło niepokoju nie jest jawne. „Odczuwam go w środku, rodzaj napięcia w ciele, bezsprzecznie, jest cały czas, raz trochę mniej raz więcej”. Niektórzy pacjenci nie mają nawet świadomości, że to co czują jest właśnie przejawem (cielesnym, somatycznym) lęku. „Choć nikt tego nie widzi, czuję napięcie, drżenie, bóle mięśni”. Albo:  „mam ściśnięty żołądek, czuję ucisk w nadbrzuszu”; „coś przeszkadza mi przełykać”; „trudno mi nabrać głęboko powietrza”… Zwykle odczuciu lęku towarzyszą wspomniane objawy cielesne. Dlatego po wykluczeniu przyczyn ogólnomedycznych, ich diagnozą i leczeniem powinien zająć się przede wszystkim lekarz psychiatra i/lub psychoterapeuta.